Τον Σεπτέμβριο του 1854 οι Άγγλοι με τους Γάλλους εισέβαλλαν στην Κριμαία. Στόχος τους η κατάκτηση της Σεβαστούπολης βάσης του Ρωσικού ναυτικού. Μερικά χρόνια πιο μπροστά μια Ρωσική δύναμη εισέβαλλε και κατέστειλε μία επανάσταση στην Ουγγαρία για λογαριασμό της Αυστρίας έτσι ο Τσάρος εξασφάλισε την ανοχή της Αυστρίας στην κάθοδο του προς το Αιγαίο. Οι Άγγλοι με τους Γάλλους αποφάσισαν να ενεργήσουν δυναμικά. Οι στόλοι τους κατευθύνθηκαν προς την Μαύρη Θάλασσα και αφήνοντας στην πορεία τους μερικά πολεμικά ανοιχτά του Πειραιά, αποσπώντας την ουδετερότητα της Ελλάδας, πέρασαν τα Δαρδανέλια και αποβιβάστηκαν πενήντα χιλιόμετρα βόρεια της Σεβαστούπολης. Συνολικά αναπτυχθήκαν 300.000 Γάλλοι και 100.000 Βρετανοί στρατιώτες σε μία περιοχή περίπου 100 χιλ. μήκος με 30 χιλ. πλάτος. Πολιόρκησαν και τον Σεπτέμβριο του 1955 κατάφεραν να κυριεύσουν την Σεβαστούπολη. Τον Φεβρουάριο του 1956 έπειτα από την απειλή της Αυστρίας ότι θα εισέλθει στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και την πίεση της Πρωσίας, υπογράφτηκε η συνθήκη του Παρισίου. Με την εισβολή των Βρετανών στο Αφγανιστάν το 1839 είχαν καθοριστεί τα νότια σύνορα της Ρωσίας. Με την συνθήκη του Παρισίου το 1956 καθοριστήκαν τα δυτικά της σύνορα ( ο Προύθος ποταμός, Prut ) και τα ανατολικά της ( το Βλαδιβοστοκ, Vladivostok ) τα οποία θα παραμείνουν ως σήμερα σύνορα της Ρωσίας και των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Κατά την διάρκεια του πολέμου πέθαναν 250.000 Άγγλοι και Γάλλοι στρατιώτες, οι περισσότεροι από κακουχίες και επιδημίες. Το κόστος του πολέμου ήταν μεγάλο. Για την μεταφορά, επιμελητεία, ένδυση και εξοπλισμό 400.000 ανδρών δαπανήθηκαν τεράστια ποσά. Στην Αγγλία οι επικριτές του πολέμου τον χαρακτήρισαν ανώφελο, άσκοπο και δαπανηρό. Οι Αγγλογάλλοι δεν είχαν σκοπό να κατακτήσουν ούτε να αποικήσουν. Συγκέντρωσαν μετέφεραν και επιμελήθηκαν έναν ογκώδη στρατό για την εποχή σε μια μικρή ακτίνα δράσης. Για πρώτη φορά μεταφέρθηκαν με πλοία εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά για επιθετική επιχείρηση ( η δεύτερη και τελευταία ήταν αυτή των Αμερικανών όπου μετέφεραν αεροπορικώς σχεδόν το διπλάσιο στράτευμα 120 χρόνια αργότερα στο Βιετνάμ ). Ήθελαν να δείξουν την δύναμή τους, την τεχνολογική τους υπεροχή, το υψηλό πατριωτικό φρόνημα των πολιτών τους, την υψηλή χρηματοδοτική τους ικανότητα. Οι Άγγλοι παντοδύναμοι πίστευαν ότι όλοι έπρεπε να ακολουθούν τις πολιτικές τους αποφάσεις. Λίγα χρόνια αργότερα το 1860 με το τέλος του δεύτερου πολέμου του οπίου οι Ρώσοι πήραν το μερίδιο τους στην κινέζικη αγορά παρόλο που δεν έλαβαν μέρος στον πόλεμο. Το 1867 απώλεσαν την Αλάσκα πουλώντας την στους Αμερικάνους.