Η Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ (Trafalgar) 1805

 Το Δεκέμβριο του 1804 στα επτά λιμάνια της Μάγχης Ετάπλ (Etaples), Βουλόνη (Boulogne), Βιμέρε (Wimereux), Αμπλετέζ (Ambleteuze), Καλέ (Calais), Δουνκέρκη (Dunkerque) και Οστάνδη (Oostende) είχε συγκεντρωθεί ο μεγαλύτερος αποβατικός στόλος και στρατός μέχρι εκείνη την εποχή. Ένας στρατός 147,000 ανδρών, 9,000 ίππων, 2,300 αποβατικών σκαφών με 7 ναύτες προσωπικό και δυνατότητα μεταφοράς 100 αντρών το καθένα. Ήταν η δύναμη εισβολής στην Αγγλία που είχε συγκεντρώσει ο Ναπολέων. Το μόνο εμπόδιο που έμενε ήταν το Βασιλικό ναυτικό. Προκειμένου να βοηθήσει την αποβατική δύναμη ο Ναπολέων διέταξε τον στόλο της Μεσογείου και τον Ισπανικό συμμαχικό στόλο να έρθουν στην Μάγχη. Το Βασιλικό ναυτικό που κυριαρχούσε στις θάλασσες κινήθηκε και συνάντησε τους εχθρικούς στόλους στο Τραφάλγκαρ (Trafalgar).

 Στις 21 Οκτωβρίου 1805 το Βασιλικό ναυτικό εντόπισε τον συμμαχικό στόλο και τον πλησίασε, ο Άγγλος ναύαρχος Νέλσον (Nelson) παρέταξε τον στόλο του με πρωτοφανή τρόπο. Ενώ η συνηθισμένη παράταξη των αντιπάλων ήταν σε δύο γραμμές η μία απέναντι από την άλλη ο Νέλσον επιτέθηκε με δύο γραμμές κάθετα στην μέση της γραμμής των αντιπάλων. Η ναυμαχία διάρκεσε 5 ώρες και οι Άγγλοι κυρίευσαν τα περισσότερα συμμαχικά πλοία ενώ λίγα κατάφεραν να ξεφύγουν έχοντας μεγάλες ζημιές.