Η μάχη του Χαττίν 1187 μ.χ.

Ο Σαλαντίν (Salah al din) ηγέτης των μουσουλμάνων κατάφερε για πρώτη φορά μετά την άφιξη των σταυροφόρων πριν από 100 χρόνια να ενώσει τους μουσουλμάνους μιας μεγάλης περιοχής στα σύνορα των σταυροφορικών κρατών, τα οποία από την ίδρυσή τους στήριζαν την πολιτική τους   στις ενδημικές διχόνοιες των γειτόνων τους. Αυτό που χρειαζόταν ο Σαλαντίν ήταν μία μάχη σε ανοιχτό χώρο, είχε 12.000 ιππείς και 18.000 πεζούς που μπορούσε με σιγουριά να τους παρατάξει απέναντι στους σιδερόφρακτους ιππότες, με θερμοκρασία που πλησιάζει τους 40 βαθμούς την καλοκαιρινή περίοδο θα πρέπει η σιδερένια θωράκιση να ήταν ανυπόφορη. Από την μεριά των σταυροφόρων ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ Γκι ντε Λουζινιάν δεν είχε άλλη επιλογή έπρεπε να αντιμετωπίσει την πρόκληση, συγκέντρωσε 1200 ιππότες και 16.000 μάχιμους πεζούς (ο μεγαλύτερος στρατός που συγκεντρώθηκε ποτέ από τους σταυροφόρους μετά την κατάληψη της αντιόχειας το 1998), ελπίζοντας με μία νίκη να κάμψει την αυξανόμενη ισχυροποίηση του αντίπαλου του. Στις 4 Ιουλίου 1187 το πρωί στο Χαττίν 10 χιλιόμετρα δυτικά της Τιβεριάδας (Tiberias) και τριάντα χιλιόμετρα ανατολικά της Άκρας (Acre), άρχισε η σύγκρουση μεταξύ των δυο στρατιών, το τέλος της ημέρας βρήκε τους χριστιανούς με τρομακτικές απώλειες και τους μουσουλμάνους με ελάχιστες, ο Σαλαντίν εκτέλεσε τους αιχμάλωτους Ναϊτες ιππότες επειδή δεν δίνονταν λίτρα για την απελευθέρωση τους. Μέσα σε δύο μήνες όλες οι πόλεις της Ούτρμερ παραδόθηκαν στον Σαλαντίν εκτός από την Αντιόχεια, την Τρίπολη και την Τύρο. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1187 η Ιερουσαλήμ παραδόθηκε και ο Σαλαντίν μπήκε στην πόλη με τον στρατό του ήταν πλέον ο ήρωας του Ισλαμικού κόσμου.