Η Πρώτη Σταυροφορία 1096-1099 μ.χ.

  Το πρώτο τμήμα της πρώτης σταυροφορίας, γνωστή ως η σταυροφορία των Χωρικών, ήταν ένα πλήθος 40.000 ανθρώπων, αντρών, γυναικών, παιδιών, οικογενειών, ολόκληρων χωριών, τυχοδιωκτών και μεμονωμένων ιπποτών, υπό την ηγεσία του Πέτρου του ερημίτη. Σκοπός του ετερογενούς αυτού πλήθους ήταν η εποίκιση των Αγίων τόπων. Ο Πέτρος ο ερημίτης, ξεκίνησε από την Αμιένη (Amiens) στην βόρεια Γαλλία τον Μάρτιο του 1096, συνοδευόταν από ένα ολοένα αυξανόμενο πλήθος ανθρώπων οι περισσότεροι Γάλλοι αν και προσέλκυσε πιστούς από όλη την Ευρώπη και μέσω Γερμανίας Ουγγαρίας Σερβίας και Βουλγαρίας έφθασαν τον Αύγουστο έξω από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί άρχισαν τις επιδρομές και τις κλοπές, είχαν απομείνει 30.000. Μάλλον δεν ενδιαφερόταν κανένας γι΄ αυτούς, από στρατιωτική άποψη δεν άξιζαν, εποικιστικό πλάνο δεν υπήρχε στα σχέδια έτσi οι Βυζαντινοί τους μετάφεραν με πλοία στην Ασιατική ήπειρο όπου οι Τούρκοι του σουλτάνου Κιλίζ Αρσλάν (Kilij Arslan) τους εξόντωσαν εύκολα.

  Τα άλλα τέσσερα τμήματα της πρώτης σταυροφορίας ήταν ήταν στρατιωτικά. Ο Γοδεφρείδος της Μπουγιών (Godefroy de Bouillon) δούκας της Κάτω Λορένης ακολούθησε τον ίδιο δρόμο μ΄ αυτόν του Πέτρου του Ερημίτη. Ο Ραϋμόνδος Δ΄  κόμης της Τουλούζης (Raymond IV Count of Toulouse) πορεύτηκε μέχρι το Δυρράχιο (Durres) μέσω Βενετίας και από εκεί ακολούθησε την Εγνατία οδό για να φθάσει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Ροβέρτος δούκας της Νορμανδίας (Robert Duke of Normandy) με τον ξάδερφο του Ροβέρτο Β΄ κόμη της Φλάνδρας (Robert I of Flanders) και τον Γαμπρό του Στέφανο του Μπλουά (Stephen of Blois) πορεύτηκαν στον άξονα Παρίσι, Λιόν, Ρώμη Μπάρι (Bari), από εκεί με πλοία πέρασαν στο Δυρράχιο και στην Εγνατία οδό. Ο Βοημούνδος πρίγκιπας του Τάραντα (Bohemond I Prince of Taranto) μαζί με τον ανιψιό του Τανγκρέδο (Tancred) από τον Τάραντα με πλοία πέρασε στο Δυρράχιο, ακολουθώντας και αυτός την Εγνατία οδό έφτασε στην Κωνσταντινούπολη. Τον Δεκέμβριο του 1096 το πρώτο τμήμα έφθασε στην Κωνσταντινούπολη ενώ κατά διαστήματα κατέφθαναν κι άλλα. Τον Απρίλιο του 1097 όλο το στράτευμα τον σταυροφόρων είχε διαπεραιωθεί στην Ασιατική ήπειρο και ήταν έτοιμο να ξεκινήσει την πορεία του προς την Ιερουσαλήμ.

  Με την παράδοση της Νίκαιας (Iznik), την πρωτεύουσα του Αρσλάν στην Μικρά Ασία, οι σταυροφόροι είχαν την πρώτη τους νίκη απέναντι στους μουσουλμάνους. Με μία ασφαλή βάση στη Νίκαια οι σταυροφόροι συνέχισαν να βαδίζουν νότια απωθώντας τον Σελτζούκικο στρατό. Ο Στέφανος του Μπλουά περίμενε ότι θα αρκούσαν 5 εβδομάδες για να φθάσουν στην Ιερουσαλήμ. Χρειάστηκε ένας χρόνος για να φθάσουν στους Άγιους Τόπους και ένας επιπλέον χρόνος για φθάσουν στην Ιερουσαλήμ. Τέσσερις μέρες μετά την αναχώρησή τους από την Νίκαια οι σταυροφόροι δέχτηκαν επίθεση στο Δορυλαίο (Eskisehir) από τους Σελτζούκους του Αρσλάν. Η μάχη ήταν σκληρή και αμφίρροπη αλλά οι σταυροφόροι κατάφεραν να απωθήσουν τους Σελτζούκους, το τίμημα της νίκης ήταν 4.000 απώλειες, οι μουσουλμάνοι είχαν σαφώς περισσότερες. Οι σταυροφόροι δεν αντιμετώπισαν άλλη σοβαρή αντίσταση στην πορεία τους έως την Αντιόχεια (Antakya), η φύση θα αποδεικνυόταν πιο αδυσώπητος εχθρός από τους Τούρκους. Τον Οκτώβριο του 1097 οι σταυροφόροι έφτασαν στην Αντιόχεια, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η πολιορκία της κράτησε μέχρι τον Ιούνιο του 1098 όπου μετά από προδοσία οι σταυροφόροι την κυρίευσαν σφάζοντας όλους τους μουσουλμάνους που βρίσκονταν μέσα στα τείχη. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας ο Βαλδουίνος της Βουλώνης (Baldwin of Boulogne) αδερφός του Γοδεφρείδου της Μπουγιόν αποσπάστηκε από το κύριο σώμα των σταυροφόρων και με μία δύναμη 300 ιπποτών κινήθηκε προς την Έδεσσα (Sanliurfa), πλούσια πόλη της Αρμενίας όπου οι πολίτες της τους υποδέχθηκαν σαν ελευθερωτές. Οι Αρμένιοι είναι μονοφυσίτες, δηλαδή σε διαμάχη με τους ορθόδοξους και τους καθολικούς. Ο Βαλδουίνος ίδρυσε την κομητεία της Έδεσσας και αυτοανακηρύχθηκε κόμης της Έδεσσας. Στο μεταξύ τον Ιανουάριο του 1099 οι σταυροφόροι ξεκίνησαν από την Αντιόχεια για τον τελικό τους προορισμό την Ιερουσαλήμ που βρίσκονταν περίπου 600 χιλιόμετρα νότια. Στις οκτώ Ιουνίου 1099 άρχισε η πολιορκία της Ιερουσαλήμ από 12.000 σταυροφόρους, μέσα σε 5 εβδομάδες η πόλη έπεσε και οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της σφαγιάστηκαν όλοι και η πόλη λεηλατήθηκε.

  Μετά την ολοκλήρωση της κατάκτησης οι σταυροφόροι δημιούργησαν εκτός από την Κομητεία της Έδεσσας, το Πριγκιπάτο της Αντιόχειας, την Κομητεία της Τρίπολης και το βασίλειο της Ιερουσαλήμ..