Το συνέδριο της Βιέννης 1814-1815 μ.χ.

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα και την απόσυρση του στην νήσο Έλβα, όπου του χορηγήθηκε φρουρά 600 στρατιωτών και ετήσια επιχορήγηση δύο εκατομμυρίων φράγκων, αντιπρόσωποι από όλες τις αυτοκρατορίες, τα κράτη και όλα τα έθνη της Ευρώπης συγκεντρώθηκαν στην Βιέννη (Wien) για να ρυθμίσουν τα εδαφικά προβλήματα που είχαν αναδυθεί κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους (οι Οθωμανοί ήταν οι μόνοι που δεν έστειλαν αντιπροσωπεία). Το συνέδριο της Βιέννης ξεκίνησε στις 19 Σεπτεμβρίου 1814 και έληξε στις 9 Ιουνίου 1815, μία εβδομάδα πριν την μάχη του Βατερλό (Waterloo), οι ηγεμόνες που παραβρέθηκαν βιάστηκαν να υπογράψουν την τελική πράξη του συνεδρίου της Βιέννης υπό την απειλή της επιστροφής του Ναπολέοντα.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις που πάρθηκαν η Αγγλία κράτησε την Μάλτα που την είχε αποσπάσει από τους Γάλλους το 1800, οι οποίοι την είχαν αποσπάσει με δόλο το 1798 από τους Ιωαννίτες Ιππότες που την κατείχαν τα τελευταία 270 χρόνια επίσης πήρε τα Επτάνησα που τα είχαν κυριεύσει οι Γάλλοι εκδιώκοντας τους Βενετούς που τα είχαν τα τελευταία 300 χρόνια. Η Ρωσία πήρε ένα μεγάλο κομμάτι της Πολωνίας. Η Πρωσία πήρε την Σαξονία και ένα κομμάτι της Πολωνίας. Η Ολλανδία πήρε το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Τέλος αναγνωρίστηκε η ουδετερότητα της Ελβετίας και αποφασίστηκε η κατάργηση της δουλείας και η καταδίκη του δουλεμπορίου.